Zelfs huren is moeilijk voor druggebruikers

“Ik liep stage bij Free Clinic vzw, een organisatie die zich inzet voor druggebruikers.

Huisvesting is voor hen een groot probleem. Een huis kopen is sowieso geen optie, maar ook een huis huren is vaak moeilijk.

Zelfs de ‘goedkope’ huurwoningen vallen buiten hun budget en bovendien treffen we in die categorie veel krotwoningen aan. Ook op een sociale woning moet je in België al gauw een aantal jaar wachten.

Als ze wel een woning vinden, is het voor veel drugsverslaafden nog moeilijk om aansluiting te vinden op de reguliere huisvestingsmarkt. Zij krijgen steevast achterstal in de huur, kunnen hun woonst niet onderhouden en worden al snel uit huis gezet.

Aangepast woonaanbod nodig

In mijn scriptie pleit ik voor een aangepast woonaanbod voor deze doelgroep: huisvestingsprojecten, specifiek gericht op drugsverslaafden. In Nederland, Denemarken en Amerika zijn al voorbeelden te vinden. Een dergelijk aanbod blijkt zowel voor de gebruiker als de maatschappij een meerwaarde.

Niet iedereen begrijpt waarom er een woonaanbod voor drugsverslaafden zou moeten komen. Maar hulpverleners binnen de sector zien dagelijks hoe groot het probleem is. Ik denk dat we anders naar drugsverslaafden moeten kijken: als een sociaal probleem en niet als een crimineel probleem. Die denkwijze is mijns inziens doorslaggevend geweest bij mijn nominatie voor het Fonds Piet Cleemput.”

De pas afgestudeerde Elisabeth Van Goethem krijgt zelf 2 500 euro en koos een organisatie die ook 2 500 euro ontvangt van de Koning Boudewijnstichting: MSOC Antwerpen, de deelorganisatie van Free Clinic vzw waar ze stage liep.