Probleemstelling

Ziekenhuisverpleegkundigen in Vlaanderen hebben een hoog risico op emotionele uitputting, burn-out of het stoppen met de job. Zo stelt de Nurses Early Exit Study dat 39% van de verpleegkundigen in België jaarlijks minstens éénmaal denkt aan het verlaten van de job en dat 10 tot 15% hiervan deze stap effectief zet. Bovendien blijkt uit het rapport Werkbaar werk van het Vlaams instituut voor vorming en opleiding in de social-profit, dat ziekenhuisverpleegkundigen die aan het werk blijven in vergelijking met de totale Vlaamse arbeidsmarkt aanzienlijk hoger scoren op werkgerelateerde emotionele belasting (40,9 % vs 20%), op werkdruk (36,6% vs 29%) en -stress (32,7% vs 29,3%).

Echter, Vlaamse verpleegkundigen ervaren een gebrek aan emotionele ondersteuning, zowel door rechtstreekse collega’s, als door familie en vrienden. Ze blijken zich vaak niet veilig te voelen om deze emotionele en psychische belasting te bespreken in hun eigen team omwille van stigmatisering en zoeken om die reden geen professionele hulp. Het verbeteren van de emotionele ondersteuning is daarom cruciaal om de werkgerelateerde emotionele belasting te bufferen en de weerbaarheid te verhogen. Uit onderzoek blijkt namelijk dat verpleegkundigen die ondersteuning van naasten ervaren hoger scoren op jobtevredenheid en -retentie, en minder uitvallen omwille van burn-out. Momenteel bestaat er echter een gap in het structureel aanbieden van deze emotionele ondersteuning aan ziekenhuisverpleegkundigen.

Onderzoeksvraag

Het voorliggende onderzoek beoogt het inventariseren van het bestaande welzijnsaanbod voor zorgprofessionals binnen zorgorganisaties in Vlaanderen. Met dit onderzoek gaan we dus na over welk specifiek welzijnsaanbod zorgorganisaties in Vlaanderen beschikken om psychosociale ondersteuning te bieden aan hun medewerkers. Komt peer support hier reeds in aan bod en zo ja, op welke manier.

Om de primaire onderzoeksvraag: ‘Hebben peer supportgroepen een plaats binnen het huidige welzijnsaanbod voor zorgprofessionals binnen Vlaamse zorgorganisaties?’ te beantwoorden hebben de onderzoekers specifieke secundaire onderzoeksvragen opgesteld. Deze secundaire onderzoeksvragen behelzen:

1. Waaruit bestaat het huidige welzijnsaanbod binnen Vlaamse zorgorganisaties?
2. Op welke manier krijgt het aanwezige welzijnsaanbod binnen Vlaamse zorgorganisaties vorm?
3. Wat is de inhoud van het bestaande welzijnsaanbod binnen Vlaamse zorgorganisaties?
4. Hoe worden welzijnsprogramma’s georganiseerd?
5. Wat zijn de verwachtingen/resultaten van uitgevoerde welzijnsprogramma’s?

Download het onderzoekrapport

Onderzoekers

• kristof.faes@kdg.be
• silvia.peeters@kdg.be